Eerste dagen in Jeruzalem & Bethlehem

18 september 2019 - Asjkelon, Israël

Shalom Shalom

Do I get it?
Om daar antwoord op te geven heb ik vermoedelijk veel meer tijd nodig in Jeruzalem. Hetgeen ik geleerd heb is dat dit verreweg de meest gecompliceerde stad is die ik ooit heb bezocht. Ik kan iedereen de stad aanraden, omdat het geschiedenis ademt en er enorm veel te zien is. Te veel om allemaal evengoed op mijn netvlies te plakken.

Ik ben nog steeds verward van alles wat ik gezien heb. Het is een intense stad, maar ik heb me geen moment onveilig gevoeld. Ook van de verkiezingen van gisteren heb ik maar weinig meegekregen. Ik ben benieuwd wat er over in het nieuws is geweest.
Een giant fail van vandaag is dat ik vanwege ruimtegebrek video’s van gisteren heb verwijderd waarvan ik dacht dat ik ze opgeslagen zou hebben op mijn Surface. Je raadt het al: niet dus. Ik heb het opgelost met heel veel foto’s en ik praat jullie er een beetje doorheen :)
Het verhaal startte gisteren in Betlehem, waar ik niet alleen startte, maar Jezus zou er ook zomaar geboren kunnen zijn en wel in de geboortekerk. Op de eerste foto’s is die kerk te zien en daar waar ik mijn hand op de ster leg, dat is volgens de christenen de plek waar Jezus geboren is. De geboortekerk valt onder de verantwoordelijkheid van de Grieks-Orthodoxe kerk, de Armeens-Apostolische kerk en de Rooms-Katholieke kerk en ik lees zojuist dat dit niet altijd goed gaat, want in 2011 schijnen de priesters nog met elkaar op de vuist zijn gegaan.
Hoe dan ook, het verhaal is prachtig en het is niet echt een stal, maar eerder een grot waar ik binnen trad. Aan de linker kant de kribbe (de foto met de gouden spijlen), daar zou de kribbe hebben gestaan en aan de rechterkant de ster waar Jezus geboren kan zijn. Het was het wachten waard, want ik kan je vertellen dat ik er zeker meer dan een uur voor in de rij heb gestaan en we stonden redelijk vooraan!
Vervolgens zijn we naar Milk Grotto geweest. De Milk Grotto dankt haar naam aan Maria die haar baby borstvoeding gaf en daarbij een druppel lekte in dit kerkje. Die steen werd wit en vervolgens kalksteen? Anyway, vrouwen die vruchtbaarheidsproblemen hebben die geloven dat deze plek hun kan helpen vruchtbaar te worden door een beetje van de kalksteen af te nemen en dit op te likken.

In de middag ben ik op eigen houtje naar de Olijfberg gegaan. Ik heb de bus gepakt in de buurt van de Damascus Gate en deze bus is van een bedrijf dat door Palestijnen wordt beheerd (je hebt hier verschillende bedrijven die door verschillende – laten we zeggen eigenaren – beheerd worden). Ik werd netjes afgezet op de Olijfberg en daar had ik een fantastisch uitzicht over Jeruzalem. Vervolgens ben ik naar beneden gelopen en kwam ik langs tal van heilige plekken. De Maria Magdalenakerk was dicht, maar ik kon wel zien waar volgens o.a. de Grieks-Orthodoxe kerk Maria’s grafkist staat. Ook die foto’s komen in het filmpje voorbij. Onderweg zag ik mensen samen bidden, maar ook werd er ergens een soort van pijn bij iemand uitgedreven? Ik heb er weinig verstand van, maar zo kwam het op mij over – zeker nadat de beste man die het ritueel uitvoerde aangaf dat de andere man zich nu een stuk lichter zou moeten voelen.
Op dezelfde weg kwam ik in de tuin van Getsemane terecht. De plek waar Judas d.m.v. een kus Jezus heeft verraden. Eigenlijk viel ik van de ene heilige plek in de andere.
Na deze hele happening wilde ik ergens een hapje gaan eten en TripAdvisor is daarbij mijn beste vriend. Onderweg kwam ik een wijnhuis tegen en er is geen spot in mijn lichaam die me bij het tegenkomen van zo’n plek tegenhoudt om naar binnen te gaan. De jongeman hielp me aan wat proefglazen en een andere, wat oudere man kwam binnen om e.e.a. aan te schaffen en maakte een praatje. Deze wat oudere man, ik dacht dat hij Sami heet, wist enorm veel te vertellen over wijn, maar ook over de eerste wereldoorlog, Geert Mak & Rutger Hauer. Deze man had zo veel kennis dat hij me enorm fascineerde en ik bleef plakken. Tevens zorgde hij ervoor dat ik hele lekkere wijn mocht proeven (fles van 250 sjekel – plus minus 63 euro - ook te zien op de foto in de video)
Ik, als naïeveling, durfde de vraag te stellen op wie hij gestemd had vandaag, maar hij mocht niet stemmen. Ondanks dat hij in Oost-Jeruzalem woont wordt hij niet gezien als inwoner van Israël. Of hij dit erg vond? Hij wist niet beter.
Na een tijdje besloot ik een paar flessen wijn te kopen inclusief Sami’s korting, zo werd dit door de jongeman achter de toonbank verkondigd (lucky me) en ben ik richting het restaurantje midden in een park gelopen waar ik nog een super lekkere vegetarische burger heb verorberd met een glas rode wijn.

Vandaag ben ik bij Jaffa Gate gestart (ik merk tijdens het schrijven dat ik soms gewoon niet weet waar ik moet beginnen, zoveel indrukken zijn er geweest) en achter Jaffa Gate is het oude centrum te vinden. Dat oude centrum van Jeruzalem is opgedeeld in 4 delen. Het moslimkwartier, de Armeense wijk, wijk voor christenen en de joodse wijk. Het is bijzonder om te zien hoe deze 4 delen van elkaar gescheiden zijn. Om een voorbeeld te geven moest mijn tas door de douane, zoals je dit ook op Schiphol doet en mocht ik door een alarmpoortje. Dit tafereel speelde zich zowel af op het moment dat ik de klaagmuur wilde bezichtigen en toen ik de Tempelberg ging bekijken. Niet zo gek dat dit moet natuurlijk, gezien alle gebeurtenissen die zich in het verleden hebben afgespeeld en daar is het laatste nog niet over gezegd uiteraard.

Op de foto’s van dag 2 zie je de Heilige Grafkerk, de plek waar jezus volgens de verhalen o.a. herrezen is. Tevens hebben we over de Via Dolorosa gewandeld waar ik pelgrims zag lopen met een kruis. De foto met de Israëlische bewaking met M16’s is gemaakt op de Via Dolorosa.
Zoals je merkt kan ik echt uren doorgaan over alles wat ik gezien heb, maar dat ga ik niet doen! De foto’s spreken voor zich.

Wel wil ik nog even benadrukken dat ik de allerlekkerste Hummus heb gegeten bij Abu Shukri. Een Duitse reiziger vertelde me dat dit een hele goede chef is op dat gebied en hij ook in Duitsland op tv was. (dus ik wilde natuurlijk wel een foto van de beste man).

Als laatst wil ik even kwijt dat ik toch naar Mea Shearim ben gegaan. Ik had twee andere reizigers overtuigd met me mee te gaan. Ze vonden het maar een gespannen sfeertje en daar hebben ze gelijk in. Het is een Ultra-Orthodoxe wijk in Jeruzalem. Als buitenstaander ben je daar niet gewenst, maar ik moest het zelf ervaren. Mijn nieuwsgierigheid won het (zoals altijd)! Ik heb een paar foto’s kunnen maken. De laatste foto is een pareltje. Als blikken konden doden, dan was ik volgens de mede-reizigers nu dood geweest.

Op naar de dode zee en Masada morgen!